آلینر از واکنش فلز با محتویات قوطی فلزی 10*10 جلوگیری می کند، نگرانی در مورد بیسفنول A (BPA) است، یکی از اجزای مورد استفاده برای تولید رزین اپوکسی، که به داخل غذا یا نوشیدنی موجود در قوطی نفوذ می کند.
BPA به عنوان یک “اختلال کننده غدد درون ریز” طبقه بندی شده است، به عبارت دیگر، ماده ای که فعالیت هورمونی دارد. هنگامی که BPA در پلیمر گنجانده شد، دیگر هیچ اثر هورمونی ندارد، اما همیشه آثاری از باقیمانده BPA واکنش نداده وجود دارد که در واقع می تواند از بین برود. قبل از بررسی این موضوع، کمی تاریخ لازم است.
ناپلئون، مانند بسیاری از ژنرال های دیگر قبل از او، متوجه شد که سربازان با شکم خالی به خوبی نمی جنگند. و معده ها اغلب به دلیل دشواری تامین غذا برای ارتش های عظیم مسافر خالی بود.
بنابراین، امپراتور یک جایزه 12000 فرانک، که در آن زمان یک مقدار پول سالم بود، به هر کسی که بتواند روشی مناسب برای نگهداری غذا بیابد، ارائه کرد.
این چالش توسط نیکلاس آپرت، پسر مسافرخانه دار که در مورد دم کردن و ترشی کردن آموخته بود، پذیرفته شد. این روش‌های «تخمیر» را که او می‌دانست می‌توان با گرما متوقف کرد، و شروع کرد به این فکر که آیا می‌توان از این طریق جلوی فساد مواد غذایی را گرفت.
به هر حال، واضح بود که غذای پخته شده بیشتر از غذای تازه نگهداری می شود، اگرچه در نهایت آن نیز فاسد می شود. سال‌ها آزمایش آپرت را به کشف مهمی سوق داد.
اگر غذا را در یک ظرف شیشه ای ببندید و سپس حرارت دهید، مدت زمان قابل توجهی نگهداری می شود. به اندازه کافی برای خشنود کردن ناپلئون، که در سال 1809 این جایزه را به آپرت اعطا کرد، راضی بود.
باکتری ها به عنوان عامل فساد مواد غذایی شناخته نشد تا زمانی که یک فرانسوی مشهور دیگر به نام لوئی پاستور در اواخر قرن ظهور کرد.
