رومی ها این عقیده را پذیرفتند و انگشتر دخترانه را در انگشت حلقه خود می انداختند.
اگرچه اعتقاد آنها از نظر تشریحی درست نیست، سنت پوشیدن حلقه در انگشت حلقه تا به امروز ادامه دارد.
حلقههای ازدواج چگونه تکامل یافتند؟ حلقههای ازدواج قرون وسطی و رنسانس
با شروع از قرون وسطی، حلقه های ازدواج با جواهرات گرانبها شروع به ست کردن کردند.
اروپاییان قرون وسطی از یاقوت سرخ برای نماد شور، یاقوت کبود به عنوان نماد بهشت و الماس برای نماد قدرت استوار استفاده می کردند.
یک حلقه الماس و یاقوت در اواخر قرون وسطی.
هم حلقه های فدر رومی و هم انگشتر نامزدی پرتره در اروپای قرون وسطی رایج بودند.
در حدود سالهای 1600، نقوش فِد در حلقههای ژیمل گنجانده شدند.
حلقههایی با دو یا گاهی سه نوار به هم پیوسته.
عشاق در دوران نامزدی هر کدام یک باند می پوشیدند.
در طول مراسم عروسی، داماد باند خود را روی انگشت عروس می گذاشت و باندهای عروسی را به یک مجموعه همسان تبدیل می کرد. حلقه کامل دو دست راست را که به هم گره خورده بودند نشان می داد.
در حوالی دهه 1600، موتیف فِد به حلقه کلاداگ تبدیل شد که جفت دستی را نشان می داد که یک قلب را در دست گرفته بودند.
حلقههای گیمل با نقوش کلاداغ اغلب دارای نوار مرکزی سومی بودند که نگینی و آب انار گیری برقی را نشان میداد که با دو دست بسته شده بود.
حلقه های پوسی در دوران رنسانس و الیزابت محبوبیت زیادی پیدا کردند. این حلقه ها با شعر در داخل یا بیرون نوار حلقه نوشته می شد.
پیوریتن ها در آمریکای مستعمره جواهرات را بیهوده می دانستند.
بنابراین شوهران پیوریتن به جای انگشتر به زنان خود انگشتانه می دادند.
بعد از اینکه عروسها از انگشتان خود برای دوخت لباس و منسوجات برای خانه جدید خود و آباژو استفاده کردند، سپس میتوانستند بالای انگشتان خود را بریده و حلقههایی بسازند.
این حلقه عروسی عتیقه کلاداغ دارای یک قلب الماس بزرگ تراش خورده رز زیر یک تاج الماس است که بین دو دست میناکاری شده بسته شده است.
زنان از چه زمانی شروع به استفاده از حلقه ازدواج الماس کردند؟
قدیمی ترین جواهرات الماس باقی مانده به 300 سال قبل از میلاد برمی گردد.
اولین حلقه الماس شناخته شده به اواخر دهه 100 میلادی باز می گردد و در رم پیدا شد.
- منابع:
- تبلیغات:
